Recenzja Masło - Asako Yuzuki

 

Manako Kajii, wyśmienita kucharka i autorka popularnego bloga o luksusowej kuchni, przebywa w areszcie śledczym w Tokio. Została oskarżona o zabójstwo trzech samotnych biznesmenów. Miała ich uwieść swoim kulinarnym wyrafinowaniem.

Sprawa żywo interesuje opinię publiczną, ale osadzona uparcie odmawia kontaktu z mediami i nie przyjmuje żadnych wizyt. Jednak gdy młoda dziennikarka Rika Machida zwraca się do niej z prośbą o przepis na gulasz wołowy, postanawia zrobić wyjątek.

Rika, jedyna kobieta w redakcji „Tygodnika Shūmei”, każdego wieczoru pracuje do późna, a jej kolacje to najczęściej podgrzewany ramen w kubku. Tymczasem spotkania z Manako, której obiecała rozmowy wyłącznie o jedzeniu i gotowaniu, bardziej niż reporterskie śledztwo zaczynają przypominać profesjonalny kurs kulinarny. Rika się zmienia. Z każdym nowym posiłkiem coś budzi się w jej ciele, a czysto zawodowe zainteresowanie przeradza się w dziwną fascynację.

"Masło" to powieść, której dodatkowego smaczku dodaje to, że jest oparta na faktach o swego czasu głośnej sprawie "Zabójczyni Konkatsu". To historia trzech kobiet o skomplikowanych relacjach między nimi. Manako Kajii jest postacią niejednoznczną o niewątpliwym uroku osobistym pod wpływem której Rika zachodzi przemianę Za to Reiko jest przyjaciółką dziennikarki i zarazem gospodynią domową desperacko starającą się o dziecko.

Mordercy zawsze budzili zainteresowanie społeczności. By napisać ciekawy artkuł, Rika dąży do pozniania prawdy o Manako i prowadzi prywatne śledztwo. Bardzo interesujące było pokazanie pracy dziennikarza "od kuchni". 

Główną osią lektury jest jedzenie, którymi składnikiem jest, jak się domyślacie, masło. Jednakże żywność jest jedyniem pretekstem do rozważań na tematy ważne: o samotności, poczuciu własnej wartości oraz potrzeby akceptacji.

Książka ma wydźwięk feministyczny. Postacie niejdnokrotnie dywagują na temat patriarchatu oraz ról kobiet w społeczeństwie.

Ponadto zwraca uwagę na krytykę, której poddane są kobiety nie będące szczupłymi. Uważane są za zaniedbane i dlatego nieprofesjonalne.

Autorka zwarła ważny przekaz  - o tym, że warto być sobą i nie poddawać się presji otoczenia. 

Polecam tą pozycję każdemu, kto chce przeżyć prawdziwą pisarską ucztę.

Ocena: 4,7/5