Recenzja Ewolucja wizerunku męskiego homoseksualizmu w Japonii - Sara Wielichowska

 

Opis wydawcy: Książka w przekrojowy sposób ukazuje zagadnienie męskiego homoseksualizmu w Japonii zarówno w ujęciu historycznym, jak i współczesnym. Rozpoczynając od najstarszych wzmianek w japońskiej literaturze na temat związków męsko-męskich oraz klasztornych praktyk nanshoku, autorka prowadzi czytelnika poprzez świat uciech średniowiecznego Edo, problematykę prostytucji, ale i samurajski etos wzajemnej męskiej lojalności, XIX-wieczne potępienie homoseksualizmu pod wpływami zachodnimi, by skończyć na jego współczesnym wizerunku w kulturze popularnej i wyzwaniach wspólnych z resztą świata – dyskryminacji, coming-outu oraz małżeństw.

Przedstawię ciekawe cytaty z książki;

Recenzja Japończycy. Kultura i społeczeństwo - Joy Hendry

 Książka Japończycy. Kultura i społeczeństwo to wyśmienite studium na temat Kraju Kwitnącej Wiśni.

Coraz częstsze kontakty między Japonią a resztą świata pociągają za sobą potrzebę właściwego zrozumienia społeczeństwa, które fascynuje, lecz zarazem często wprawia w zdumienie przybysza z zewnątrz. Joy Hendry zaznajamia czytelnika nie tylko z wydarzeniami znanymi z nagłówków gazet, jak potrójna katastrofa z roku 2011, ale i z tym, co stanowi o pewnej ciągłości w sposobach myślenia, które dojrzewały w czasie długiej już historii kontaktów z obcymi wpływami i nieprzewidywalną przyrodą.

Przytoczę kilka interesujących fragmentów książki:

Recenzja Kwiaty w pudełku, Japonia oczami kobiet - Karolina Bednarz

 

Kwiaty w pudełku to reportaż, który może odrzeć ze złudzeń co niektórych czytelników. Japonia dla wielu kojarzy się z pięknymi kimonami i nowoczesnymi samochodami. Jednakże w tej książce Japonia jawi się jako kraj nieprzyjazny do życia dla kobiet. 

Reportaż jest dość chaotycznie napisany przez autorkę, ale zawiera mnóstwo, naprawdę mnóstwo danych na poparcie swoich tez. Wielokrotnie byłam zszokowana tymi faktami. Jest to książka, wobec której ciężko przejść obojętnie.

Oto kilka interesujących cytatów:

Recenzja Tatami kontra krzesła. O Japończykach i Japonii - Rafał Tomański

Jedną z pierwszych książek o Japonii, jakie przeczytałam było „Tatami kontra krzesła. O Japończykach i Japonii”. Pamiętam, że przeczytałam ją błyskawicznie, w jeden dzień. Do tego samego zachęcam i Was.

Zamiast recenzji, przejdę do cytowania co ciekawszych fragmentów książki.

O wzroście Japończyków

„Wg badań centrum rządowego wzrost Japończyków zmienia się na przestrzeni wieków. W 2000 roku przeciętny siedemnastoletni Japończyk mierzył 170,8 centymetrów, a Japonka 158,1. W 1900 roku wartości te wynosiły odpowiednio: 157,9 oraz 147 centymetrów. Oznacza to, że średnia wzrostu chłopców podniosła się o 12,9, dziewcząt zaś o 11,1 centymetra. Z czego to wynika?”

Relacje koreańsko-japońskie: część 3 - II wojna światowa

artykuł w oryginale można przeczytać tutaj 


Ten artykuł jest mi bardzo ciężko pisać, ponieważ mimo wszystko, otrzymałem dużą część edukacji w Korei, zwłaszcza, że byłem młody i wrażliwy. Jest dla mnie ciężko być obiektywnym ale spróbuję.

Ciągle zmagamy się z pytaniem dlaczego Koreańczycy nienawidzą Japończyków. Jeśli miałbyś przeczytać jeden artykuł z serii, polecałbym ten właśnie. Mimo że istnieje wiele złej krwi, która sięga tysięcy lat wstecz (jak odpisałem w poprzednich seriach), zła krew pojawia się właśnie z powodu historii współczesnej, gdy relacje między Koreą i Japonią były szczególnie złe.

Relacje koreańsko-japońskie: część 2 - Czasy przed współczesne

Jest jedna rzecz, której Amerykanie zwykle nie rozumieją o świecie: większość krajów  mają bardzo długą historię a współcześni obywatele tych krajów identyfikują się ze swoją historią w 100 procentach. Dla przykładu, nie ważne jak wiele Amerykanie uczą się o wyczynach George Washingtona, relatywnie mało ludzi może się całkowicie identyfikować z nim i spamiętać jego wygrane i porażki. Nasze serca nie biją mocniej, gdy słyszymy o wojnie Bunker Hill ani o wizerunku Washingtona przechodzącego Delaware.

Jest inaczej na całym świecie, a reszta świata z pewnością obejmuje Koreę. Tutaj jest przykład: najstarszy syn rodziny Park ma mniej więcej 30 ksiąg, które opisują ich rodowód zwany jok-bo. Jok-bo zawiera listę każdego pojedynczego członka klanu Park oraz ich żony, śledząc tak głęboko jak do członka Park urodzonego 69 lat przed naszą erą. z wiedzą, że ich klan rozciąga się dosłownie ponad kilka mileniów, starożytna historia Korei nie jest starożytną w taki sposób w jaki Amerykanie używają tego słowa. Nie ważne jak długo temu dane wydarzenie się wydarzyło, wydarzenie nie traci na znaczeniu w kolektywnej świadomości Koreańczyków.

Relacje koreańsko-japońskie: część 1 - Zarys

artykuł Ask a Korean, który w oryginale można przeczytać tutaj

Cześć Koreańczyku!
W przeszłości słyszałem, że Japończycy patrzą z góry na Koreańczyków. Ostatnio słyszałem, że teraz w Japonii wszystko co koreańskie jest fajne. Więc moje pytanie brzmi 1) skąd zajadłość w przeszłości i 2) skąd podwyższony status dzisiaj? Dziękuję i kocham Twoją stronę
~~~Ciekawski

~Witaj Koreańczyku!
Kocham Twój blog, jest zabawny i informacyjny.. czy kiedy przyjdzie Twój czas na służbę wojskową, możesz wybrać do którego oddziału chcesz należeć? I dlaczego nie będziesz w marynarce wojennej? Słyszałam, że są świetni.
Moim ulubionym sushi barem zarządza Koreańczyk; robi również świetne teriyaki; kiedy byłam w Seattle, zjadłam dobre sushi (ale dużo droższe) nie nie były lepsze od Koreańczyka. Szef (Japończyk) zapytał mnie skąd jestem i odpowiedziałam mu, dodając jak świetne jest danie Koreańczyka i Japończyk był obrażony, nie mógł tego ukryć. Jeśli byłbym Koreańczykiem walnąłbym go za wywyższanie się. Ale ponieważ  jestem biały, zostawiłem jedynie skromny napiwek. Więc moje pytanie brzmi: Co jest wciąż animozją pomiędzy Koreańczykami i Japończykami? Czy Japończycy naprawdę myślą, że są ważniejsi niż inni Azjaci?
~~Drunken Psycho

Dyskryminacja Koreańczyków w Japonii

Często widzę zdziwienia międzynarodowych fanów, którzy nie mogą zrozumieć czemu Japończycy i Koreańczycy się nie lubią. Oczywiście to nie wyczerpuje tematu, ale daje jakieś pojęcie.
Fragment artykułu Krzysztofa Karolczaka "Nierówności w demokratycznym społeczeństwie".
(w liczbach pogrubionym drukiem zawarte są przypisy. Wykrzyknik oznacza ciekawszą informację)

***

Jak aktualny jest to nadal problem świadczą wydarzenia z kwietnia 2000 roku, kiedy to wybuchł w Tokio kolejny skandal polityczny na tle jednej z oficjalnych wypowiedzi polityka. Tym razem politykiem tym okazał się być Gubernator Tokio, Shintaro Ishihara, a pretekstem do skandalu, użycie przez niego w pejoratywnym znaczeniu, słowa "sangokujin" [1]. Podczas swojego spotkania w tokijskim garnizonie Sił Samoobrony miał on bowiem stwierdzić, iż "okropne przestępstwa są bez przerwy dokonywane przez SANGOKUJIN [podkr. K. K.] i innych obcokrajowców, którzy nielegalnie przybywają do [naszego] kraju. Możemy spodziewać się z ich strony buntu [zamieszek] podczas katastrofalnego trzęsienia ziemi". Wypowiedź ta została przez wielu odebrana jako atak skierowany na Koreańczyków - sugerowało to użycie terminu sangokujin, który to zwyczajowo odnosi się do nich, oraz nawiązanie do wydarzeń z września 1923 roku i tragicznych dni bezpośrednio po ówczesnym wielkim trzęsieniu ziemi, kiedy to o pożary będące następstwem kataklizmu, oskarżono Koreańczyków (p. poniżej). Cały ten incydent należy jednak umieszczać w szeregu zdarzeń i zjawisk, które można byłoby nazwać "stosunkami japońsko-koreańskimi, czy też raczej sytuacją Koreańczyków w Japonii.