Recenzja Lekcje greki - Han Kang

 

„Lekcje greki” to opowieść o zwykłych ludziach, którzy spotykają się w chwili osobistej udręki. Ona całkowicie przestała mówić. On mierzy się z utratą wzroku. Powoli tych dwoje odkrywa głębokie poczucie jedności – ich światy wewnętrzne przecinają się w zaskakująco piękny sposób, gdy przechodzą od ciemności do światła, od milczenia do oddechu i ekspresji.

Ciekawa jest kreacja głównych bohaterów, których imion nie poznajemy.

Kobieta cierpi na afonię, co było skutkiem śmierci mamy oraz utraty synka, którego odebrał jej były mąż.

Zapisuje się na lekcje greki, które prowadzi drugi z bohaterów, licząc, że odzyska mowę.

Mężczyzna powoli traci wzrok. Poznajemy jego historię, w tym dawną  miłość - dziewczynę również niesłyszącą, która odrzuciła jego zaloty. Razem z nim odczuwamy jego strach przed całkowitym oślepnięciem.

Wszystko to sprawia, że można polubić obie postacie i przejmować się ich losami.

Han Kang ma specyficzny poetycki styl pisania balansujący na granicy surrealizmu i realizmu, który mi osobiście przypadł do gustu.

To już piąta książka zeszłorocznej Noblistki Han Kang, którą miałam okazję przeczytać i nie zawiodłam się, choć początkowo nudziła mnie ona. Zwłaszcza nawiązania do Sokratesa i Platona wydawały mi się niejasne.

Książka nie zawiera co prawda zaskakujących zwrotów akcji, ale można się nią delektować.

Ocena: 4/5