Recenzja Kwiat wiśni i czerwona fasola - Sugekawa Durian

Zanim przejdę do recenzji, chciałabym przypomnieć, że dzisiaj o 15 30 nasze siatkarki grają z Niemkami na Mistrzostwach Świata. 

Sentaro, chłopak bez wykształcenia, z trudną przeszłością i pogrzebanymi marzeniami o karierze pisarza, pracuje w sklepiku z dorayaki - tradycyjnymi naleśnikami nadziewanymi słodką pastą z czerwonej fasoli. Niestety interes nie idzie tak dobrze jak powinien, a klienci rzadko zaglądają po słodkości. Na dodatek Sentaro czuje, że życie przecieka mu przez palce i tylko kwitnące wiśnie przypominają o upływie czasu.

Pewnego dnia próg jego sklepu przekracza staruszka Tokue, która potrafi przygotować doskonały farsz do dorayaki. Starsza pani zaczyna uczyć tej sztuki Senatro, a jej talent kulinarny i mądrość na zawsze odmieniają życie chłopaka. Gdy przeciwności losu i społeczne uprzedzenia wystawią ich relację na próbę, bohaterowie będą musieli odpowiedzieć na pytanie, co jest w ich życiu najważniejsze.

Bardzo podobała mi się relacja Sentaro oraz Tokue, choć rodziła się w bólach. Mężczyzna początkowo nie chciał zatrudnić Tokue ze względu na jej podeszły wiek oraz zdeformowane dłonie. Dał jej pracę tylko dlatego, że zgodziła się pracować za śmiesznie niską kwotę, ale nadal był do niej uprzedzony i gotów w każdej chwili zwolnić. Jednakże Tokue okazała się bardzo przydatna i z czasem Sentaro zaczął ją doceniać.

Tokue to zagadkowa postać. Od początku jest jasne, że za zniekształconymi dłońmi kryje się sekret. Okazało się, że historia staruszki to historia o ludzi wyizolowanych ze społeczeństwa i desperacko szukających kontaktu z drugim człowiekiem.

Z kolei Sentaro przechodzi wewnętrzną przemianę. Od srogiego sprzedawcy, który traktował Takue przedmiotowo po jej przyjaciela będącego gotowym wstawić się za nią. 

To wzruszająca opowieść o przyjaźni, która inspiruje i daje siłę, by spełniać swoje marzenia. Główna bohaterka jest kobietą o wielkiej życiowej mądrości, a jej dążenie do szczęścia i bycia przydatnym w społeczeństwie imponuje mężczyźnie.

Ocena: 4,5/5