Recenzja Kwiaty w pudełku, Japonia oczami kobiet - Karolina Bednarz

 

Kwiaty w pudełku to reportaż, który może odrzeć ze złudzeń co niektórych czytelników. Japonia dla wielu kojarzy się z pięknymi kimonami i nowoczesnymi samochodami. Jednakże w tej książce Japonia jawi się jako kraj nieprzyjazny do życia dla kobiet. 

Reportaż jest dość chaotycznie napisany przez autorkę, ale zawiera mnóstwo, naprawdę mnóstwo danych na poparcie swoich tez. Wielokrotnie byłam zszokowana tymi faktami. Jest to książka, wobec której ciężko przejść obojętnie.

Oto kilka interesujących cytatów:

„Według rządowych statystyk mężczyźni poświęcają pracom domowym 42 minuty, podczas gdy kobiety ponad 3 i pół godziny dziennie.”

Jedna piąta wszystkich japońskich mężów nie poświęca pracom domowym ani minuty.

„Wśród japońskich kobiet do 34 roku życia najczęstszym powodem śmierci jest samobójstwo. Ponieważ choroby psychiczne są ignorowane, przynoszą bowiem wstyd rodzinie, wiele kobiet, zamiast leczyć depresję, wybiera jedyny znany sobie sposób na odzyskanie twarzy.”

„Co czwarta ofiara przemocy w Japonii poczuła, że partner może być zagrożeniem dla jej życia.”

„Według rządowych statystyk przemocy partnera doświadczyła w Japonii co czwarta kobieta. Jednak Japonki wielu zachowań wcale nie uznają za przemoc.

Dla co piątej nie jest nią zakaz rozmowy z innymi niż mąż osobami płci przeciwnej, dla co dziesiątej – krzyk. Również co dziesiąta godzi się na komentarze w stylu „Jesteś do niczego” i emocjonalny szantaż: „No i kto cię utrzymuje?”. Dla co szesnastej normą jest to, że partner nie pozwala jej pracować i kontroluje kiedy i z kim wychodzi z domu.

Większość nie zgłasza się na policję, nie walczy o rozwód, nie mówi o problemie głośno. […] Szukać pomocy odważa się co trzecia. Jedynie co dziesiąta znajduje siłę, żeby rozstać się z partnerem.”

„Według rządowych danych z 2002 roku co ósmy mężczyzna oglądał pornografię z udziałem dzieci, a co dziesiąty przyznawał się do posiadania zdjęć czy filmów. Dane japońskiej policji wskazują, że liczba przestępstw, których ofiarami są dzieci, stale rośnie. W 2016 roku przyjęto ponad dwa tysiące zgłoszeń dotyczących pornografii dziecięcej, poszkodowanych było 1313 nieletnich.”

„Dane OECD pokazują, że ubóstwo w Japonii jest realny problemem. Choć nie zawsze widać to na ulicach, ponad 16 procent Japończyków żyje poniżej jego granicy (w Polsce dziesięć i pół procent), w tym jedna na trzy mieszkające samotnie kobiety w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciu czterech lat. Wśród starszych – nawet połowa. Ubóstwo dotyka co drugą samotną matkę – to największy odsetek wśród państw należących do OECD. Liczba ubogich wzrasta z roku na rok, średnio o jeden procent.”

 Książka porusza takie ważne tematy jak: samotność ludzi starszych, dyskryminacja kobiet pisarek w XX wieku, prostytucja, presja bycia kawaii, analfabetyzm, kary cielesne w szkołach, hierarchia w korporacjach, śmierć z przepracowania, dyskryminacja kobiet w miejscu pracy, dyskryminacja ludzi LGBTQ, piętno ludzi chorych psychicznie, aborcja, przemoc domowa, molestowanie seksualne, pornografia dziecięca, złe warunki w więzieniu, bezdomni, dyskryminacja burakumin.  

Gorąco polecam przeczytanie jej.

Ocena: 5/5