Recenzja Żegnaj, moja konkubino

Zanim przejdę do recenzji, chciałam pochwalić się moimi najnowszymi zakupami :)

1) Sweter nr 1

2) Sweter nr 2

3) Sweter nr 3

4) Bluzka

Pekin, rok 1924. Miastem rządzą potężni dowódcy wojskowi. Mały Douzi zaczyna naukę w słynnej szkole operowej. Żeby w ogóle mógł zostać przyjęty, matka obcina mu szósty palec, który miał u dłoni. Nauka jest bardzo wyczerpująca. Delikatny Douzi zostaje przeznaczony do grania ról kobiecych. Jego kolega, silny i odważny Shitou, staje się jego obroną. Potem obaj zdobywają sławę jako wykonawcy ról króla Chu i jego konkubiny...

Wbijające w fotel są pierwsze sceny, w których widzimy ile krwi i potu wylali główni bohaterowie w celu zostania aktorami operowymi. 

Następnie obserwujemy, jak powoli Douzi zatraca poczucie rzeczywistości, zbytnio utożsamiając się z odgrywaną rolą. Przyjaźni się on z Shitou, jednak pragnie czegoś więcej. Ich relacja zostaje nadwątlona, kiedy odtwórca roli króla żeni się z Juxian (Li Gong znana z filmów Wspomnienia Gejszy, Zawieście Czerwone Latarnie czy Żyć). 

Produkcja ta dość dosadnie krytykuje rewolucję kulturalną, która jest niczszczycielska dla ludzkich relacji. 

Film ten został ogłoszony najlepszym chińskim filmem w dziejach kina. Jednakże z powodu ukazania rewolucji kulturalnej w negatywnym świetle, jest nadal oficjalnie zakazany w Państwie Środka.

Ocena: 5/5