Recenzja Nocny łabędź - Eiji Uchida

 

Nagisa marzy, by stać się kobietą.

Aby zebrać pieniądze na operację korekty płci, pracuje w nocnym klubie, w którym gwoździem programu są wystawiane na scenie fragmenty baletu "Jezioro łabędzie". Kiedy jej kuzynka zostaje pozbawiona praw rodzicielskich nad swoim dzieckiem, płatna piecza nad zaniedbaną, maltretowaną Ichiką staje się dla niej szansą na uzbieranie potrzebnej kwoty. Niespodziewanie jednak stopniowo pomiędzy cyniczną materialistką a samotną, niekochaną dziewczynką narzącą o zostaniu baletnicą rodzi się więź, która sprawi, że świat Nagisy ulegnie przewartościowaniu, a ona sama odkryje w sobie zdolność do najwyższych poświęceń.

Nagisa do czasu spotkania Ichiko prowadziła dosyć jałowe życie. Jej jedynym celem w życiu było nazbieranie pieniędzy na operację zmiany płci. Niespodziewanie dla niej samej zaczyna czuć coś opiekuńczego i matczynego do swojej krewnej. Ich relacje na początku są oschłe ale z czasem ocieplają się. 

"Nocny łabędź" to historia o marzeniach, do spełnienia których - jak to zwykle w życiu bywa - potrzebne są pieniądze i wyrzeczenia.

Ogromnym plusem jest realistyczne i barwne opisanie kulis świata baletu, który jest drogim zajęciem. Saori, matka Ichiko, jest przeciwna ćwiczeniu go przez córkę. Chwilę trwa zanim zrozumie, że "nieważne, jaki wysoki mur postawisz - nie zatrzymasz kogoś, kto ma skrzydła".

Nie sposób nie wspomnieć o przedstawieniu w książce środowiska LGBTQ. Autor nie ocenia ludzi queerowych, a jedynie przedstawia ich troski, zmartwienia oraz szykany, które znoszą od tak zwanych  "normalnych" Japończyków.

Jednak nie wszyscy mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni są do nich uprzedzeni. W powieści jedną z postaci jest transseksualna kobieta, która została politykiem, cieszącą się poparciem ludzi.

Ocena: 4/5