Recenzja Uciszeni

 

Gang In-ho podejmuje prace w szkole dla niesłyszących dzieci w Gwangju. Niewiele czasu zajmuje mu odkrycie prawdy o przerażających praktykach mających miejsce w szkole, w której nauczyciele nie tylko znęcają się nad dziećmi fizycznie i psychicznie, ale również wykorzystują je seksualnie. Gdy Gang In-ho decyduje się podjąć walkę o prawa dzieci i wspólnie z działaczką na rzecz praw człowieka Seo Yoo-jin nagłaśniają sprawę. Wkrótce przekonują się, że całą sprawę próbują ukryć nie tylko pracownicy szkoły, ale również policja, prokuratura i miejscowa hierarchia kościelna.

Uciszeni to film oparty na faktach, co sprawia, że nie można przejść obok niego obojętnie. Być może to sprawiło, iż produkcja okazała się kinowym hitem w Korei. Wywołuje ona przerożne emocje; sceny molestowania dzieci odrzucają i oburzają. Współczujemy, gdy słabszym dzieje się krzywda. Domagamy sie sprawiedliwości. Pogardzamy sprawcami.

Główny wątkiem była rozprawa sądowa, która odsłoniła szokujące zdarzenia. Samo zakończenie również wstrząsa widzami. Wszechobecna korupcja i maskowanie przestępstw jest na porządku dziennym, 

Okazuje się, że film spełnił swe misyjne przesłanie. Po jego premierze zmieniono ustawę o wykorzystywaniu seksualnym w Korei, zamknięto szkołę i wsadzono kilka osób do więzienia (w skutek wznowionego śledztwa).

Ocena: 5/5