Recenzja Idealny czas na smuteczek - Nanae Aoyama

 

Dwudziestoletnia Chizu, zmęczona wiecznym pouczaniem przez matkę, przyjeżdża do Tokio. Zamieszkuje u ekscentrycznej pani Ginko, która ma ponad siedemdziesiąt lat, a w jej domu jest więcej kotów niż ludzi.

Chizu nic nie wie o starszych ludziach. Boi się, że pani Ginko może w każdej chwili umrzeć. Wkrótce przekonuje się, że podczas gdy kobieta żyje pełnią życia, jej codzienność składa się z trudnych emocji, z którymi ledwie sobie radzi. Obie zaczynają mocniej się sobie przyglądać w codzienności, zmieniającej się wraz z porami roku.

"Idealny czas na smuteczek" to powieść, o relacjach międzyludzkich, a zwłaszcza międzypokoleniowych. To historia dwóch różnych kobiet; zderzenie starości z młodością.

Wbrem pozorom to nie starsza pani jest tą zgorzkniałą i cyniczną. Chizu poszukuje sensu życia i nie ma na nie pomysłu, podczas gdy seniorka cieszy się każdą chwilą.

Książka ta w sposób subtelny przekazuje mądrości życiowe. Traktuje o przemijaniu, zawieraniu związków i ich rozpadzie, pożegnaniach ale i początkach.

Ocena: 4/5